مطمئناً ساعت چرم زنانه امروزی هیچ شباهتی به ساعت‌های قبلی ندارند این را می‌توان به عنوان یک چیز خوب برای ما تعبیر کرد.
برای صحبت در مورد اولین ساعت ها باید به قرن چهاردهم برگردیم. در آن زمان ساعت در مقایسه با ساعت آفتابی که برای بدست آوردن زمان استفاده می‌شد، قدم بزرگی به جلو در اندازه‌گیری زمان بود.
با ساعت آفتابی نمی توان گفت که زمان دقیق در دسترس است.
اولین ساعت های مکانیکی آن زمان با فنرهای بزرگ و وزنه های تعادل بزرگ کار می کردند.
امروزه تصور اینکه چنین ساعت‌های مدرن و پیشرفته‌ای در دسترس باشد، دشوار است که فنری که ساعت را به خاطر دقت آن هدایت می‌کند، تنها در پایان قرن پانزدهم اختراع شد.
طبیعتاً اصطلاح «دقت» در آن زمان بسیار نسبی بود. این تقاضای مداوم برای ساعت های قابل اعتماد بود که باعث شد سازندگان پیشرفت های چشمگیری در ساخت این دستگاه داشته باشند.
استانداردی که برای ساعت‌های جیبی، ساعت‌های دیواری صفحه‌ای و عقربه عقربه‌ای تنظیم شد، تنها در سال 1577 مورد استفاده قرار گرفت.
این به دلیل درخواست یک ستاره‌شناس برای اختراع ساعتی بود که در کنترل و رصد ستارگان به او کمک کند.
پس از پیشرفت ساعت با گنجاندن عقربه دقیقه، هفتاد و پنج سال دیگر طول کشید تا آونگ، بر اساس طرح های گالیله، اختراع شود. آونگ به دستیابی به دقت بیشتر در اندازه گیری زمان کمک کرد.
تا حدودی، پس از این پیشرفت های تاریخی، پیشرفت های تکنولوژیکی بعدی که به دست آمد، بسیار سازگارتر بود.
ساعت فاخته ظاهر شد که با گذشت زمان بهبود یافت و بعداً ساعت برقی طراحی شد و دقت اندازه گیری را بیشتر کرد.
در مواجهه با نیاز به کنترل زمان، تمدن های باستانی توسط روز و شب یا چرخه های ماه هدایت می شدند.
اولین ساعتی که انسان ایجاد کرد ساعت خورشیدی بود که لحظات روز را با سایه خورشید نشان می داد، تخمین زده می شود که چینی ها تقریباً 3000 سال قبل از میلاد مسیح از آن استفاده می کردند، همچنین مصریان و اینکاها از آن استفاده می کردند.
این ساعت‌ها دارای اشکالی بودند که در هنگام سحر، گرگ و میش، روزهای ابری و شب بی‌اثر بودند.
رومی ها برای کنترل زمان شب، شمع هایی را به شکل خط کش مشخص می کردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.